Doelstelling

Wat willen we:
Het doel van de Federatie van Rasverenigingen in Nederland is:
Het toelaten van meerdere verenigingen per ras door de Raad van Beheer op Kynologisch Gebied in Nederland (RvB)


De oorzaak:
Rasverenigingen en kynologenorganisaties die niet zijn aangesloten bij de Raad van Beheer zijn geen zeldzaamheid meer. Integendeel.


De niet aangesloten kynologie heeft de laatste jaren een grote vlucht genomen. Er zijn tal van redenen voor het oprichten van tweede rasverenigingen die een alternatief willen zijn voor de gevestigde orde.
Een star beleid, een steeds wisselend beleid of het geheel ontbreken van beleid van de erkende rasvereniging is vaak een reden. Een andere oorzaak is dikwijls de autoritaire manier van besturen van erkende rasverenigingen. Het negeren, dwarsbomen of zelfs royeren van leden die gezondheidsproblemen aankaarten speelt ook een grote rol. De lijst met motieven is lang. Aan de basis ligt meestal een emotioneel en niet rationeel probleem en dan komt de bekende druppel die de emmer doet overlopen.
Voor veel hondenliefhebbers is dit het moment om een andere vereniging (of stichting) op te richten die wel democratisch wordt bestuurd, die wel een gedegen en goed doordacht fokbeleid heeft dat ondersteund wordt door alle leden, die wel de gezondheid van de honden en de instandhouding van het ras serieus neemt en die wel gedegen onderzoek doet naar de problemen binnen het ras.
In onze maatschappij anno 2008 is het moeilijk te geloven dat de RvB volkomen voorbij gaat aan deze behoefte.


*********************
Onze middelen
In eerste instantie willen we ons doel bereiken door politieke druk uit te oefenen. Mocht dit niet baten, dan zullen we de statuten van de RvB laten toetsen aan het Nederlands c.q. Europees recht. De RvB stelt zich immers op het standpunt dat haar statuten verbieden meerdere rasverenigingen per ras toe te laten.
Dit standpunt staat overigens op gespannen voet met bepalingen van de internationale overkoepelende organisatie F.C.I. die wel degelijk meerdere verenigingen per ras toestaan. De RvB is lid van de F.C.I.
Bovendien heeft men te maken met Europese regelgeving die kartel- en monopolievorming van organisaties verbiedt.
Naar onze mening is hiervan sprake.


De Raad van Beheer


De Raad van Beheer op Kynologisch Gebied in Nederland (RvB) werd opgericht in 1902. Zij is de overkoepelende organisatie voor rasverenigingen en kynologenverenigingen in ons land.
De RvB stelde zich vanaf de oprichting op het standpunt dat per ras slechts een vereniging mocht toetreden. Maar tijden veranderen.
In andere landen om ons heen worden de laatste jaren steeds meer verenigingen per ras toegelaten.
Dit fenomeen is natuurlijk niet aan de RvB voorbijgegaan, maar door de invloed van de reeds toegelaten rasverenigingen blijft de Raad star op haar standpunt staan dat per ras slechts een vereniging mag toetreden.


********************
Bedreiging of kans
De Raad ziet de opkomst van andere rasverenigingen als een probleem, zelfs als een bedreiging, met name een bedreiging voor de positie van de eigen leden.


De RvB schat dat zich bij de niet erkende rasverenigingen inmiddels meer dan 6000 liefhebbers hebben aangesloten. Een aantal dat door de officiele kynologie niet meer te negeren valt. Daarom heeft de RvB een werkgroep "Kansen en Bedreigingen NAK" (Niet Aangesloten Kynologie) in het leven geroepen die de Raad moet adviseren dit - in hun ogen - ongewenste verschijnsel in te dammen.


De werkgroep heeft een enquete uitgevoerd onder de leden, dat wil zeggen onder de erkende rasverenigingen.
Dat uitsluitend met hen is gecommuniceerd om tot een (concept)advies te komen, is veelzeggend.


Het gevolg is dat vanuit totaal achterhaalde en defensieve standpunten wordt geredeneerd. Vooralsnog zoekt de werkgroep de oplossing van het probleem bij zichzelf, dat wil zeggen bij de eigen leden. Zij moeten beter besturen, beter op interne problemen reageren, meer respect voor elkaar hebben et cetera.
Er staat een lichtpuntje voor niet erkende verenigingen in deze nota van
17 pagina's: "Mits bijzondere leden voldoen aan het KR is verbreding van de doelgroep goed voor het welzijn van de hond en dat is de missie van de kynologie/daar doen we het tenslotte voor."


Maar toelating van niet erkende rasverenigingen heeft voor de RvB meer voordelen dan alleen verbreding van de doelgroep. In plaats van zich bezig te houden met strategieen hoe de niet aangesloten kynologie van het lijf te houden, kan men de tijd en - vooral - het geld beter besteden aan het welzijn van de hond. De RvB krijgt met toelating ook een beter zicht op alle kynologische activiteiten in Nederland dan tot nu toe het geval is en er kan beter worden ingegrepen c.q. worden bijgestuurd als het mis dreigt te gaan. Concurrentie is gezond. Ook voor rasverenigingen!


Op de website van de Kynologen Vakbond Nederland is een uitstekend artikel te lezen (klik hier) over de ongewenste gevolgen van een monopoliepositie.
Het is de bedoeling dat het concept beleidsplan op de volgende algemene ledenvergadering van de RvB wordt ingebracht, zodat de leden zich erover kunnen uitspreken.


************
Kwaliteit
Op de kwaliteit van de erkende rasverenigingen heeft de Raad bij de toelating niet geselecteerd. Dat gaat nu behoorlijk opbreken. In het conceptplan wordt schoorvoetend toegegeven dat veel niet door de Raad erkende rasverenigingen het beter doen (bv. met betrekking tot de gezondheid) dan wel bij de Raad aangesloten verenigingen.
Op de hamvraag waarom de Raad niet meerdere verenigingen per ras toelaat, wordt in het conceptplan nauwelijks ingegaan. Er wordt slechts aangestipt dat in Engeland weliswaar meerdere rasverenigingen zijn toegelaten, maar daar is de situatie nu eenmaal anders.


Er staan wel aanbevelingen in het rapport. Zo zouden jaarlijks enorme bedragen (euro 60.000) gereserveerd moeten worden opdat de Raad zich beter kan profileren. Dat bedrag moet extra door de leden worden opgehoest.
De grote toename van andere rasverenigingen is voor de RvB blijkbaar een lastig probleem dat moeilijk is op te lossen, terwijl de oplossing zo voor de hand ligt en geen geld kost!
Iedereen kent het voorbeeld van iemand die zijn bril zoekt, maar niet doorheeft dat die op zijn voorhoofd zit. Iets dergelijks is ook hier aan de hand.


De oplossing is natuurlijk: meerdere verenigingen per ras toelaten!